[1913] ... 1༽ སློབ་དཔོན་དྲིན་ཅན་དང། དྲིན་གྱི་སྒོ་ནས་ལྕི་བ་ཕ་མ་ལའང་བླ་མ་ཞེས་བརྗོད་རུང་བ་ལྟ་བུ། ... བླ་མ་རེ་ལ་ཕྱག་ལེན་རེ། ལུང་པ་རེ་ལ་སྐད་ལུགས་རེ། ... 2༽ སྟེང་མ། ... བླ་མ་ལས་ཀྱང་ཆེས་བླ་མར་གྱུར་ཅིང་ཤིན་ཏུ་བླ་མར་གྱུར་པ། ...

(１) སློབ་དཔོན་དྲིན་ཅན་དང་། དྲིན་གྱི་སྒོ་ནས་ལྕི་བ་ཕ་མ་ལའང་བླ་མ་ཞེས་བརྗོད་རུང་བ་ལྟ་བུ། བླ་མ་རེ་ལ་ཕྱག་ལེན་རེ། ལུང་པ་རེ་ལ་སྐད་ལུགས་རེ། (2) སྟེང་མ། བླ་མ་ལས་ཀྱང་ཆེས་བླ་མར་གྱུར་ཅིང་ཤིན་ཏུ་བླ་མར་གྱུར་པ།

༡ དགེ་རྒན་གྱི་ཞེ་ས་སྟེ། དགེ་རྒན་དང་སློབ་མ་ལ་བླ་མ་དང་སློབ་མ་ཟེར་བ་ལྟ་བུ།

༢ བོད་བརྒྱུད་སངས་རྒྱས་ཆོས་ལུགས་ཀྱི་སྤྲུལ་སྐུའམ་ཨ་ལགས་ཟེར་བའི་མི།

༣ ཚིག་བསྡུས་ན་བླ་ཞེས་འབྲི་ཆོག་སྟེ། བླ་སློབ། བླ་བྲང་ཞེས་པ་ལྟ་བུ།

1.ལེགས་སྦྱར་གྱི་གུ་རུའི་སྐད་དོད་དེ། ལྕི་བའི་དོན་ལ་འཇུག ཡོན་ཏན་དང་བྱམས་བརྩེ་སོགས་ཀྱིས་ལྕི་བས་བླ་མར་བསྒྱུར།

2.སྟེང་མ་སྟེ།

vi. 1. = མཆོག་གམ་གོང་མ uttamaḥ — ཉན་ཐོས་རང་སངས་རྒྱས་ཀུན་གྱི། /བླ་མ་ཁྱོད་ལ་ཕྱག་འཚལ་ལོ༎ sarvaśrāvakapratyekabuddhottama namo'stu te

sū.a.259ka/179; uttaraḥ — དེ་ནི་དེའི་ཡང་བླ་མ་ཡིན་པས་འཇིག་རྟེན་ལས་འདས་པ་དེ་བས་ཀྱང་བླ་མ་ཡིན་ནོ༎ tattasya taduttaramiti tasmāllokottarāduttaram sū.vyā.207ka/110; ཐེག་པ་ཆེན་པོ་རྒྱུད་བླ་མའི་བསྟན་བཅོས mahāyānottaratantraśāstram ka.ta.4024 2. guruḥ — དེ་ནི་སྡུག་པ་དང་ཡིད་དུ་འཐད་པ་དང་བླ་མ་དང་བསྒྲུབ་པར་འོས་པ་དང་མཆོད་པར་འོས་པ་དང་བསྟོད་པར་འོས་པ་དང priyo'sau manāpo gururbhāvanīyaḥ pūjyaḥ praśasyaḥ vi.sū.15ka/17; gurujanaḥ — རང་གི་སྲོག་བསྲུང་བ་དང་བླ་མའི་དོན་དུ་བརྫུན་བྱས་ཀྱང་སྡིག་ཏུ་མི་འགྱུར་བར་རིག་བྱེད་ལ་མཁས་པ་དག་གིས་བཤད་པའི་ཕྱིར་རོ༎ apātakaṃ hi svaprāṇaparirakṣānimittaṃ gurujanārthaṃ cānṛtamārgo vedavihita iti jā.mā.192kha/224; mānyaḥ—བླ་མའི་དྲུང་དུ་མཆིལ་ལྷམ་བགོ་བ་བསྟེན་པར་མི་བྱའོ༎ na mānyasya sannidhāvupānatprāvṛttiṃ bhajeta vi.sū.74kha/91;

saṃ. 1. guruḥ

i. = སློབ་དཔོན adhyāpakaḥ — འདི་ནི་ཆོ་ག་མ་བྱས་ཀྱང་། /བླ་མ་དག་ལས་རིག་བྱེད་བཀླགས། /རང་བཞིན་དག་པའི་ཤེལ་དག་ནི། /འདུ་བྱེད་གཞན་ལ་ལྟོས་པ་མེད༎ asāvanupanīto'pi vedānadhijage guroḥ

svabhāvaśuddhaḥ sphaṭiko na saṃskāramapekṣate

kā.ā.340kha/3.178

ii. = ཕ pitā — དལ་གྱིས་འདུ་ཤེས་ཐོབ་པ་དེས། /ཇི་ལྟར་བདག་ཉིད་དམྱལ་བ་ནི། /འཇིགས་རུང་གཏིང་དུ་ལྷུང་བ་ཡིས། /མྱ་ངན་དེ་བཞིན་བླ་མའི་མིན༎ sa labdhasaṃjñaḥ śanakaiḥ śuśoca na tathā gurum

yathā patitamātmānaṃ ghore narakagahvare

a.ka.316ka/40.104 2. = བླ་མ་ཉིད gurutvam — ཕན་འདོགས་བགྱིད་སླད་ཕ་མ་དག། /གལ་ཏེ་བླ་མར་འཚལ་ན་གོ༎ gurutvamupakāritvānmātāpitroryadīṣyate

śa.bu.114ka/106;

nā. 1. = གཟའ་ཕུར་བུ guruḥ, bṛhaspatiḥ — དེ་ནས་ཞེས་པ་སྟེ་བླ་མ་ཡང་སྦྱང་བར་བྱ་ཞིང་ཉི་སྐྱེས་སྤེན་པ་ཡང་སྦྱང་བར་བྱ་སྟེ athaveti gururapi śodhyo ravijaḥ śanirapi śodhyo bhavati vi.pra.184kha/1.43 2. uttaraḥ

i. ṛṣiḥ — དྲང་སྲོང་ཆེན་པོ་བླ་མའི་སྐྱེས་པའི་རབས་རྒྱ་ཆེར་མཛད་ནས་གསུངས་ཏེ maharṣeruttarasya jātakaṃ vistareṇa kṛtvā āha śi.sa.106ka/105

ii. māṇavaḥ — བཅོམ་ལྡན་འདས་འོད་སྲུང་གིས་བྲམ་ཟེའི་ཁྱེའུ་བླ་མ་ལ…ཞེས་ལུང་བསྟན་པ bhagavatā kāśyapena uttaro nāma māṇavo vyākṛtaḥ a.śa.253kha/233; vi.va.133ka/1.22.

Hopkins' Translations: [high-not or high-mother]; lama [none higher]; heavy
Others' Translations: {C}weighty; serious; deep; good friend
Sanskrit: {C}guru; {MSA}gurutva; {MV,MSA}uttara; {C}kalyāṇa-mitra

gsang ba spyi rgyud las / bla ma med par bla med min / bla ni yang dag rdzogs sangs rgyas // de skyed phyir na ma zhes bya. Zhi-byed Coll. V 190.5.

master. In the Lamrim Yeshe Nyingpo, Padmasambhava says: The vajra master, the root of the path, is someone who has the pure conduct of samaya and vows. He is fully adorned with learning, has discerned it through reflection, and through meditation he possesses the qualities and signs of experience and realization. With his compassionate action he accepts disciples. In short, someone with the correct view and genuine compassion

lama; guru, spiritual teacher; Guru, master; supreme spiritual teacher of weight or substance. teacher, priest, highest one, spiritual master, preceptor

the teacher

1 guru [master even kinder than 1's parents] two highest 1 [master, teacher, lama]

guru, master, lama, spiritual preceptor, life-mother, mentor, higher one, upper one, (one who knows buddha experience; ma is potency, bla is highest significance), priest, 1 of gnas pa dgu, spiritual master, guru, masters, teacher

guru/ spiritual teacher