1) Las kyi 'go byed dam byed pa po; 2) up'adhuya, bestower of rab byung and bsnyen rdzogs vows, khenpo, abbot, up dyaya, scholar, pa ita, professor, very learned one, ecclesiastical teacher, head of a monastery, preceptor (during an ordination ceremony), preceptorship, proficiency (in spiritual practice), the doer (of a certain action) TSE

Hopkins' Translations: preceptor; abbot; professor; scholar
Others' Translations: {C}preceptor
Sanskrit: {C}upādhyāya
Comment: This word often means abbot, but it also refers to someone versed in a topic.

learned elders, abbot, professor employed to teach, head of a monastery, 1 of gnas pa dgu, abbot, preceptor, master of initiation, usually means abbot of a Buddhist monastery

khenpo. A title for one who has completed the major course of studies of about ten years' duration of the traditional branches of Buddhist philosophy, logic, Vinaya and so forth. Can also refer to the abbot of a monastery or the preceptor from whom one receives ordination

Upadhyaya, Preceptor. A teacher, in certain instructional or ritual functions such as advising a translator or giving ordination

Khenpo. A title for one who has completed the major course of studies of about ten years' duration of the traditional branches of Buddhist philosophy, logic, Vinaya and so forth. Can also refer to the abbot of a monastery or the preceptor from whom one receives ordination

preceptor [thd]

1) abbot, scholar, pandita, pundit, scholar-abbot; professor, monastic abbot very learned one ecclesiastical teacher. 2) abbot, Skt. upadyaya, head of a monastery, preceptor [during an ordination ceremony], preceptorship. 3) proficiency [in spiritual practice]. 4) the doer [of a certain action]

Preceptor, upadhyaya. Principal officiator at the ordination of a monk or nun

scholar-abbot; abbot (monastic)

[296] ... 1༽ ལས་ཀྱི་འགོ་བྱེད་དམ་བྱེད་པ་པོ། ... སྙན་ངག་མཁན་པོ། ... 2༽ ༼ཨུཔཱདྷུཡཿ༽ རབ་བྱུང་དང། བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་འབོགས་མཁན། ... གྲྭ་སའི་མཁན་པོ། ...

(1) ལས་ཀྱི་འགོ་བྱེད་དམ་བྱེད་ཕོའམ་རྩོམ་པ་པོ། སྙན་ངག་མཁན་པོ། དེབ་དཀར་མཁན་པོ། (2) (ཨུཔཱདྷུཡཿ) རབ་བྱུང་དང་། བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་འབོགས་མཁན། གྲྭ་སའི་མཁན་པོ།

( ༡ ) ཡོན་ཏན་སློབ་མཁན་གྱི་དགེ་རྒན་གྱི་མིང་སྟེ། མཁན་པོ་དང་སློབ་མ། མཁན་སློབ་ཅེས་པ་ལྟ་བུ།

( ༢ ) སངས་རྒྱས་ཆོས་ལུགས་ཀྱི་དགོན་པའི་གོ་ས་ཞིག་གི་མིང་།

འདི་ལ་གོ་བ་ལེན་སྟངས་མི་འདྲ་བ་གཉིས་ཡོད་པ་ལས། དང་པོ། འདུལ་བའི་གཞུང་ནས་བཤད་པའི་མཁན་པོ་སྟེ་རབ་བྱུང་དང་དགེ་ཚུལ་གྱི་སྡོམ་པ་གནང་མཁན་གྱི་མཁན་པོ་དང༌། དགེ་སློང་གི་སྡོམ་པ་གནང་མཁན་གྱི་མཁན་པོ་གཉིས་ལ་ཟེར་ཞིང༌། དེ་ཡང་མཁན་པོ་བྱེད་འོས་པའི་འོས་ཆོས་སམ་ཆ་རྐྱེན་བཅོ་ལྔ་ཚང་བ་ཞིག་དགོས་པ་སྟེ། ༡བཙུན་པའི་ཡན་ལག་ཕམ་པ་བཞིའི་ཉེས་པས་མ་གོས་པ། ༢་བརྟན་པའི་ཡན་ལག་དགེ་སློང་གི་སྡོམ་པ་བླངས་པ་ནས་ལོ་བཅུའི་བར་སྡོམ་པ་ལ་སྐྱོན་མ་ཕོག་པ། ༣་མཁས་པའི་ཡན་ལག་འདུལ་བ་ལ་མཁས་ཤིང༌། ལྔ་ཕྲུགས་ཉེར་གཅིག་གང་ཡང་རུང་བའི་ཡོན་ཏན་དང་ལྡན་པ། ༤སློབ་མ་ལ་སྙིང་རྗེ་དང་ལྡན་པ། ༥་ཁོང་ཁྲོ་ཆུང་ཞིང་བཟོད་པ་དང་ལྡན་པ། ༦་ནང་གི་འཁོར་རྣམས་སྤྱོད་པ་གཙང་བ། ༧སློབ་མ་རྣམས་ལ་ཆོས་དང་ཟང་ཟིང་གཉིས་ཀྱི་སྒོ་ནས་སྐྱོང་མཁས་པ། ༨དུས་སྐབས་དང་འཚམས་པར་གདམས་ངག་དང་བསླབ་བྱ་གནང་བ། ༩་རང་ཉིད་དང་དབང་པོ་མཐུན་པ། ༡༠‘ལྟ་བ་མཐུན་པ། ༡༡་སྨྲ་ཤེས་པ། ༡༢་དོན་གོ་བ། ༡༣་ཤེས་པ་རང་བཞིན་དུ་གནས་པ། ༡༤ལུས་ཐ་མལ་དུ་གནས་པ། ༡༥ས་རང་བཞིན་དུ་གནས་པ་བཅས་ཚང་དགོས་པ་ཡིན། དེ་རྣམས་སོ་སོའི་གོ་དོན<<འདུལ་བ>>རབ་བྱུང་གི་གཞིའི་ཐད་ཀྱི་འགྲེལ་པ་ཁག་ལ་གཟིགས་དགོས། གཉིས་པ། དགོན་པ་ཁག་གི་མཁན་པོ་སྟེ། གྲྭ་ས་ཆེན་པོའི་མཁན་པོ་རྣམས་གོང་གསལ་གྱི་ཆ་རྐྱེན་ཚང་ཡང་དགོན་པ་ཆུང་རིགས་ཀྱི་མཁན་པོ་ལ་ཆ་རྐྱེན་དེ་ཚོ་ཚང་བ་དང་མ་ཚང་བ་སྣ་ཚོགས་ཡོད།

1. upādhyāyaḥ

i. adhyāpakaḥ — sa copādhyāyasakāśaṃ gatvā dārakaiḥ saha lipiṃ paṭhati a.śa.92ka/83;; adhyāpakaḥ jā.mā.137/80; guruḥ — ངའི་མཁན་པོ་རོལ་མོ་མཁན་གྱི་རྒྱལ་པོ me guruḥ … gāndharvikarājaḥ a.śa.49kha/43.

ii. pā. (vina.) upādhyāyaḥ vi.sū.1ka/1. 2. = མཁན་མོ upādhyāyī — དེ་བཞིན་མ་ནི་མཁན་པོ་ཉིད upādhyāyī tathā jananī he.ta.21kha/70.

3. u.pa. = མཁན karaḥ — རི་མོ་མཁན་པོ citrakaraḥ a.ka.40.20; སྙན་ངག་མཁན་པོ kaviḥ kā.ā.1.100.

1.ལས་ཀྱི་འགོ་བྱེད་དམ་བྱེད་པ་པོ་སྟེ།

2.རབ་བྱུང་དང༌། བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་འབོགས་མཁན།

3.གྲྭ་སའི་མཁན་པོ།